Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

ma przyjemność zaprosić Państwa

na konferencję prasową

Diagnostyka i leczenie raka płuca – obecnie i prognozy na przyszłość

zorganizowaną w ramach Ogólnopolskiej Kampanii

Konferencja odbędzie się

25 lutego 2019 r. (poniedziałek) o godzinie 12:00

w siedzibie Urzędu, przy Al. Jerozolimskich 181C w Warszawie

(sala konferencyjna nr 628; VI piętro)

Program konferencji prasowej

„Kiedy pada słowo rak, ludzie zaczynają mówić szeptem”. Te słowa jeszcze w czasach nam współczesnych były stosowane często – dowodziły bezradności ludzi wobec nowotworów złośliwych, oznaczając praktycznie wyrok śmierci w cierpieniu i beznadziei.

Znaczącą rolę odegrał tutaj autorytet Hipokratesa (ok. 460–377 p.n.e.), który był terapeutycznym nihilistą, zwłaszcza wtedy, gdy guz nie był zlokalizowany na powierzchni ciała; jego stosunek do skuteczności terapii oddaje aforyzm: „Lepiej nie zajmować się ukrytymi rakami. Tych, których próbuje się leczyć, czeka zguba. Pozostawieni w spokoju będą żyć dłużej”. Teza ta przetrwała praktycznie do wieku XIX.

Podstawowym problemem operacji w obrębie klatki piersiowej było zapadanie płuca pod wpływem ciśnienia atmosferycznego. Pierwszy drenaż odmy opłucnowej - to rok 1875 (Niemiec Gottard Bülau). W 1910 r. Herman Kümmel z powodu nowotworu wyciął płuco w całości. Pierwsze wycięcie płata płucnego z powodu raka wykonał w 1912 r. w Londynie Hugh M. Davis. Takie były początki leczenia chirurgicznego.

W Polsce wybitni torakochirurdzy: prof. Leon Manteuffel (1904–1973; autor pierwszego w Polsce całkowitego wycięcia płuca z powodu raka) i prof. Tadeusz Koszarowski (1915–2002) byli twórcami chirurgii onkologicznej, jako odrębnej specjalności.

Historia chemioterapii i radioterapii – to już wiek XX. Podstawową metodą leczenia współczesnej chemioterapii są programy lecznicze złożone z kilku leków. Współczesne schematy poza klasycznymi lekami cytostatycznymi często również zawierają leki celowane. Schematy lecznicze powstają na podstawie badań klinicznych, które następnie mogą być modyfikowane w zależności od sytuacji klinicznej. Wybór najodpowiedniejszego schematu leczniczego jest oparty na badaniach naukowych wskazujących najskuteczniejszą metodę z uwzględnieniem stanu pacjenta i profilu toksyczności.

Onkologia XXI wieku – to całkiem nowa jakość, związana z szybkim rozwojem nauk podstawowych. Ten temat pozostawiamy do omówienia zaproszonym przez nas wybitnym specjalistom polskim.